Południowi pokutnicy, a wiatr wiał od krakowa
Sobota, 31 maja 2008
· Komentarze(2)
Południowi pokutnicy, a wiatr wiał od krakowa
Jaworzno -> Chrzanów -> Trzebinia -> Młoszowa -> Dulowa -> Wola Filipowska -> Krzeszowice -> Czerna -> Krzeszowice -> Wola Filipowska -> Dulowa -> Młoszowa -> Trzebinia -> Chrzanów -> Jaworzno
Z serii Jarkowe opowieści:
W historię wspinania na terenie jury krakowsko-częstochowskiej, a konkretniej dolinek podkrakowskich, w latach 30 ubiegłego stulecia, wpisała się pewna grupa, działająca pod nazwą "pokutnicy".
Gdy pewnego wieczora siedziałem przy - wspinaczkowym - ognisku, jeden z bardziej zaawansowanych wiekiem kolegów, zaczął snuć opowieści, o ich niesamowitych dokonaniach. Zacząłem wtedy wyobrażać sobie tych śmiałków, którzy nie mając takiego sprzętu, w jaki dzisiaj każdy może się wyposażyć, prowadzili niesamowite - jak na ich czasy - drogi. Jedyne co nie pasowało mi przez długi czas do tego wspaniałego obrazu, to tajemnicza, pobudzająca wyobraźnię, nazwa. Po wielu godzinach poszukiwań znalazłem. Wszelkie spiskowe teorie dziejów wtenczas prysły - okazało się, że ową nazwę, nadali im mieszkańcy wsi, przez które przechodzili, niosąc na swych barkach kilogramy ręcznie robionego, dzwoniącego szpeju.
Ja dzisiaj też byłem pokutnikiem (choć może pontnik by tu bardziej pasowało?), bo ciężko ochrzcić się inaczej po tej straszliwej przejażdżce pod wiatr, w temperaturze 30 st. C. Tymbardziej, że jechałem do klasztoru w Czernej :-)
Desperacka mina
Aleja św. Józefa
Czatkowicki kamieniołom
Tędy kiedyś z vanhelsing'iem szliśmy na jaskinie ;)
Krzeszowice
Jaworzno -> Chrzanów -> Trzebinia -> Młoszowa -> Dulowa -> Wola Filipowska -> Krzeszowice -> Czerna -> Krzeszowice -> Wola Filipowska -> Dulowa -> Młoszowa -> Trzebinia -> Chrzanów -> Jaworzno
Z serii Jarkowe opowieści:
W historię wspinania na terenie jury krakowsko-częstochowskiej, a konkretniej dolinek podkrakowskich, w latach 30 ubiegłego stulecia, wpisała się pewna grupa, działająca pod nazwą "pokutnicy".
Gdy pewnego wieczora siedziałem przy - wspinaczkowym - ognisku, jeden z bardziej zaawansowanych wiekiem kolegów, zaczął snuć opowieści, o ich niesamowitych dokonaniach. Zacząłem wtedy wyobrażać sobie tych śmiałków, którzy nie mając takiego sprzętu, w jaki dzisiaj każdy może się wyposażyć, prowadzili niesamowite - jak na ich czasy - drogi. Jedyne co nie pasowało mi przez długi czas do tego wspaniałego obrazu, to tajemnicza, pobudzająca wyobraźnię, nazwa. Po wielu godzinach poszukiwań znalazłem. Wszelkie spiskowe teorie dziejów wtenczas prysły - okazało się, że ową nazwę, nadali im mieszkańcy wsi, przez które przechodzili, niosąc na swych barkach kilogramy ręcznie robionego, dzwoniącego szpeju.
Ja dzisiaj też byłem pokutnikiem (choć może pontnik by tu bardziej pasowało?), bo ciężko ochrzcić się inaczej po tej straszliwej przejażdżce pod wiatr, w temperaturze 30 st. C. Tymbardziej, że jechałem do klasztoru w Czernej :-)
Desperacka mina
Aleja św. Józefa
Czatkowicki kamieniołom
Tędy kiedyś z vanhelsing'iem szliśmy na jaskinie ;)
Krzeszowice
einstein
